می خواستند آشیانه سیمرغ، همای سعادت و ققنوس را آسفالت کنند.اگر خبر به موقع به گوش اسطوره دوستان ایرانی نرسیده بود، جدی جدی لودر و کامیون راه انداخته بودند توی دل قوی سپید و داشتند برای راه اندازی قهوه خانه سنتی و دیزی سنگی پای دامن هاش نوبت می گرفتند، اگر کمی دیر رسیده بودند، فریدون و زال جای شقایقهای وحشی کودکی شان به خطر افتاده بود. رفته بودند کار خودشان را بکنند و نان خودشان را داخل تنورشان بپزند و بعد سر خم کنند و بگویند: «کاری است که شده ». و چه خوب شد که نشد.
(این متن قسمت هایی از گزارش تلخ" مراحل جاده کشی در دماوند" از یکی از مجلات بود )
این مطلب رو نوشتم تا همه آگاه باشند ... آگاه باشیم و نزاریم منابع فاخر ما رو از بین ببرند...نزاریم تاریخ مارو نابود کنند...نزاریم مقام ایرانی بودن رو پایین بیارند.
در ضمن این پروزه موقتا متوقف شده است.
**آرش کوشا-دبیر کمیته ملی طبیعت گردی سازمان میراث فرهنگی.صنایع دستی وگردشگری-او که نسبت فامیلی با رحیم مشایی دارد.این روز ها جزو حامیان سرسخت آسفالت کشی در دامنه کوه دماوند است.
vaghean ke!! dige bian vasate takhte jamshid ham chahar rah bezanan!!!!
دیری نمی پاید .